De maker van dit werk zou Charles-Hamilton Smith (1776-1859) kunnen zijn, een Brits soldaat, schilder van stadsgezichten, kaarten, en illustraties van uniformen en natuurwetenschappen.
Het stadsgezicht dat dateert uit 1814, strekt zich uit van de Sint Martinusbasiliek links naar de Heilig Kruiskerk aan de rechterkant. Het is een van de zeldzame gedetailleerde tekeningen van plaatsen in Luik van voor 1850. Door de bijna fotografische precisie van het werk, kunnen we bepaalde architectuurjuweeltjes in het Luikse landschap nog beter (her)kennen, zoals het Maison Ancion, Hotel van den Steen, Hotel de Méan, Hotel de Sélys en ontdekken we voormalige elementen van gebouwen, die zijn verbouwd of later toegevoegd.
Op de voorgrond zien we het oude kanaal van de Maas geflankeerd door een kade die de naam Micoud d’Umons kreeg, verwijzend naar de prefect van het Ourthedepartement. Dit bouwwerk werd gebouwd met materiaal van de verwoeste Sint-Lambertuskathedraal. Langs de kade staan huizen uit de 17de en 18de eeuw , waarvan de meeste inmiddels zijn verdwenen. De voorgevels zijn gemaakt van kalksteen uit de Maas, een aantal hiervan zijn wit of geel geschilderd, naar de nieuwe trend van het eind van de 18de eeuw die zou voortduren tot ver in de 19de eeuw. De daken zijn bedekt met lichtgrijze leien.
Aangekocht in Engeland door de voormalig eigenaar, een serieuze verzamelaar uit Luik, is deze aquarel in 2005 toegevoegd aan de collectie van het Musée d’Art religieux et d’Art mosan (Museum van Religieuze kunst en Maaslandse kunst) met de steun van ‘Les Amis du Musée d’Art religieux et d’Art mosan’, de stad Luik en private mecenassen.
