Dit charmante beeld, met opnieuw aangebrachte kleuren maar zeer fragiel, verbeeldt de heilige maagd en martelares Dorothea, afkomstig uit Cappadocië (Klein-Azië). Deze deugdzame en fervente christen zou aan het begin van de 4de eeuw na Christus zijn omgekomen tijdens de vervolgingen door de Romeinse keizer Diocletianus (244-311).
De legende verhaalt dat zij zou zijn onderworpen aan diverse martelingen, die zij met vreugde doorstond, voordat ze uiteindelijk onthoofd zou worden. Terwijl zij naar de ultieme lijdensweg werd geleid, vroeg de ongelovige Theofilus spottend aan Dorothea of zij hem “wat fruit en rozen uit de Tuin [het paradijs] van haar Gemaal [Christus] wilde sturen”. Na het gebed van de heilige, verscheen er op wonderbaarlijke wijze een kind dat het fruit en de bloemen aan Theofilus overhandigde; de man bekeerde zich prompt tot het Christelijk geloof.
De heilige Dorothea wordt aanbeden sinds de 7de eeuw; haar cultus verspreidde zich aan het eind van de Middeleeuwen, voornamelijk in Italië en Duitsland. Vreemd genoeg is zij nagenoeg onbekend in de Orthodoxe kerk. Haar naamdag is op 6 februari. Zij is patrones van de hoveniers, bloemenhandelaars, brouwers en jonggehuwden.
Het hier getoonde beeld gekleed in een kledingstuk met gebroken vouwen, toont de gebruikelijke attributen van de heilige: de bloemenkroon op het hoofd, de roos in de hand (verdwenen) en de mand met bloemen en fruit, die specifiek is voor haar.
Vanuit een meer technisch oogpunt, is dit beeld een voorbeeld van een procedé dat vanaf de tweede helft van de 19de eeuw werd toegepast op veel werken uit de 15de eeuw: het verwijderen van de originele polychromie, waarna nieuwe kleuren werden aangebracht, die meer in overeenstemming waren met de neogotische stijl. In tegenstelling tot de polychromie uit de Middeleeuwen, worden de neogotische kleuren voornamelijk gekenmerkt door minder subtiele patronen, die bijna zonder nuancering worden aangebracht. De uitvoering en de stijl zijn evenwel in overeenstemming met wat gebruikelijk was in de Middeleeuwen. Alleen de aard van bepaalde materialen is anders, zoals de pigmenten bijvoorbeeld.
