In 2002 werden bij opgravingen door de Service Public de Wallonie (Waalse overheid) in de buurt van Salle Prévers in Jupille (Luik) negen graven van een Romeins-Gallische crematie necropolis ontdekt (eind van de 1ste eeuw - begin 3de eeuw AD), dat in 1916 en 1922 al grotendeels was blootgelegd door het Luiks Archeologisch Instituut. Nadat ze de grafgiften uit de graftombe met kist nr. 1 hadden gehaald, onder andere drie terra sigillata keramieken uit Argonne en een beker met gezandstraald patroon, vonden de archeologen bij het omdraaien van de bodemplaat waarop de voorwerpen stonden, tot hun verbazing een grafschrift gewijd aan de schimmengoden (Manes), goden die de geest van de overledenen symboliseren. Het grafschrift dat met de voorkant op de aarde ruste is zeer interessant. Het vermeldt de naam van de overledene, Murannus en die van zijn vader, Bilaucus; twee pelgrims (vrije mannen die niet de status van Romeins burger hadden) met inheemse namen. De grafplaat die van het eind van de 1ste eeuw na Christus zou dateren, is dus opnieuw gebruikt voor de kist van een graf in de tweede eeuw.
