Deze sabel van zuiver symbolische waarde wordt gekenmerkt door twee punten ook wel aangeduid met gespleten punt, in de islamitische traditie ‘Dhûl-Faqâr’ genoemd en in het Frans getranscribeerd als ‘Zulfikar’.
De oorsprong van deze bijzondere vorm heeft men op diverse manieren proberen te verklaren. Een daarvan stelt dat dit voorwerp geïnspireerd is op een zwaard dat door de profeet Mohammed werd afgenomen van de kampioen van de ‘ongelovigen’ bij de strijd om Badr (624), waarna hij het doorgaf aan zijn neef en schoonzoon Ali.
Dit mythische zwaard wordt veelvuldig afgebeeld in de islam tot aan de 19e eeuw en dit soort sabels werden gemaakt als amulet.
De slang, uitgebeeld in het beeldsnijwerk op de platte zijden van het sabelblad, is een verwijzing naar de legende van de Kaäba van Mekka: deze werd bewoond door een monsterlijke slang, die op bevel van Allah door een arend, symbool voor de zon, werd verpletterd.
De inscripties in Arabische letters op de rechterkant hebben de volgende betekenis: "De dienaar van de koning bij Goddelijk recht Sulaiman”. "Het werk van Assadullah". "Er is geen man als Ali. Er is geen zwaard als Zulfikar". Deze laatste evocatie verwijst naar het opperste gezag van Ali, de opvolger van de profeet. Wat Assadullah betreft, dat was een beroemde Perzische polijster uit de 17e eeuw, waarvan de handtekening wellicht gekopieerd is na zijn dood om zo het prestige van sabelbladen met deze inscriptie te verhogen. Een andere aangevoerde verklaring voor het voortbestaan van dit merkteken, is dat het eerder om een etiket van excellentie gaat, dat men aan de beste Perzische polijsters toekende. Assadullah betekent ‘God's leeuw’, een titel die werd toegekend aan imam Ali.
