Werk dat door de Federatie Wallonië-Brussel als een schat is geklasseerd
Dit wapen is prachtig gegraveerd en ingelegd en is afkomstig uit de 19e eeuw. In de basis is het een dubbelloops jachtgeweer met patronen met pin, het Lefaucheux systeem, dat zeer veel voorkwam in die tijd. Maar deze ziet er uitzonderlijk mooi uit. De lopen, vervaardigd door Léopold Bernard in Paris, zijn voorzien van ‘gedraaide damastmotieven’, een procedé waarbij een alliage van ijzer en staal wordt verkregen om een soepel en resistent metaal te verkrijgen, waarvan de heterogene structuur aan de oppervlakte te zien is nadat het met zuur behandeld is. De gravures en het inlays van goud zijn aangebracht door de Luikenaar Joseph Boussart. Ze zijn geïnspireerd door jachttaferelen: honden en gestyleerde florale ornamenten, uitgevoerd in ‘neo-Renaissance’-stijl. De trekker is in hoog-reliëf gebeiteld en beeldt een hond uit die een koppel patrijzen in het vizier heeft, terwijl de hamers van de hanen zijn uitgevoerd in de vorm van chimaera.
De Wereldtentoonstelling van 1867 vormt het hoogtepunt van het Tweede Franse Keizerrijk. De tentoonstelling vindt plaats op Champ-de-Mars, op de plaats waar een twintigtal jaar later de Eiffeltoren zou verrijzen.
De Luikenaren, die op dat moment behoorden tot de grootste wapenfabrikanten ter wereld, toonden er tal van producten. Pierre Joseph Lemille (1811-1882) – die later het Wapenmuseum van Luik zou stichten – nam er een belangrijke plaats in met onder andere dit geweer en een gelijksoortig exemplaar, gegraveerd door Cuvelier (MAL 4.720)
Meer informatie over de Schatten van de Federatie Wallonië-Brussel
Het decreet van 11 juli 2002 maakt het mogelijk de goederen die van aanzienlijk belang zijn voor de Federatie Wallonië-Brussel als Schat aan te merken. In dit kader worden verschillende werken waarvan de artistieke kwaliteit, de zeldzaamheid of de band met de geschiedenis en de kunstgeschiedenis niet meer ter discussie staan, door deze classificatie nog versterkt. Deze erkenning maakt het mogelijk deze juweeltjes van ons artistiek en cultureel erfgoed voor het voetlicht te brengen, maar vooral ook om ze beter te beschermen, te helpen restaureren of te voorkomen dat ze naar het buitenland worden verkocht. Elk jaar worden verschillende belangrijke historische werken erkend als Schatkamer.
Een beschermd eigendom krijgt de status van "schat". Deze term vindt zijn oorsprong in het Europees recht, dat elke lidstaat de mogelijkheid biedt zijn "nationaal artistiek, historisch of archeologisch bezit" te beschermen. Deze schatten zijn dus uitgezonderd van het beginsel van het vrije verkeer van goederen binnen de Europese Unie en kunnen bij het verlaten van het betrokken nationale grondgebied aan beperkingen of verboden worden onderworpen.
Meer informatie op de website van de Federatie Wallonië-Brussel.
