Dit beeld komt uit Évegnée, aan het begin van het Land van Herve, een paar kilometer ten noorden van Luik.
De groep Maagd met Kind voldoet aan een symmetrische compositie, volgens de regels van de wet van de frontaliteit terwijl de reliëfs zich beperken tot de meest eenvoudige expressie. Men zou het veeleer gelijk kunnen stellen aan een afgodsbeeld…
De Maagd lijkt een geheel te vormen met de stoel waarop ze zit, het lijkt zelfs of zij dient als stoel voor het Kind. In haar rechterhand houdt zij een appel, de linkerhand omvat een van de armleuningen van de stoel. Het kind zegent met zijn rechterhand tegen zijn borst en houdt een boek in zijn linkerhand.
Het werk kan worden beschouwd als een van de oudste ‘Sedes sapientiae’ uit het Maasland. De iconografie presenteert de Maagd als de “Zetel van Wijsheid” (Christus is de vleesgeworden wijsheid), als verwijzing naar de Troon van Salomo uit het Oude Testament: Salomo is namelijk bekend om het vonnis, dat hij heeft geveld waarvan de wijsheid legendarisch is gebleven. Maar tegelijkertijd maakt de appel, die de Moeder van de Verlosser in haar hand houdt, van haar ook “Nieuwe Eva”, zij, via wie de verlossing van de oorspronkelijke zonde plaatsvond.
Het beeld is aan de onderkant ontdaan van ongeveer 1/5 van de aanvankelijke hoogte.
De archaïsche stijl geeft op het eerste gezicht de indruk van een nogal primitief werk. Toch vertoont het gelijkenis met de gezichten van de figuren bij de kerkdeuren van de Heilige Maria in het Capitool in Keulen, omstreeks 1050.
Albert Lemeunier
