De tentoonstellingsroute probeert op nederige wijze voorzichtig een aantal deuren te openen naar het universum van de Luikse dichter Jacques Izoard en te reflecteren over zijn leven, dat geheel gewijd was aan het schrijven, de promotie en de verspreiding van poëzie.

‘Sous la Loupe’(Onder de loep) is gewijd aan Emmanuel Dundic, de winnaar van de Prix de la création 2016 (Ontwerpprijs). De rondleiding poogt de diepte van zijn werk te laten zien en deze te analyseren.

Als de Eerste Wereldoorlog uitbreekt is Eugène Ysaye zeer aangedaan. Na zijn debuut in het Konzerthaus in Berlin, heeft hij lange tijd kunnen spelen. Hij kan geen begrip opbrengen voor deze massaslachting. Hij vlucht naar Engeland en raakt al zijn bezittingen kwijt, terwijl zijn drie zonen naar het front moeten.

De rituele en religieuze dansen uit Indonesië zijn een attractie geworden voor het massatoerisme, waardoor het heilige karakter ervan, dat zo diep verankerd is in de Indonesische cultuur, soms verloren dreigt te gaan.

De collages van Angie Pir, de illustraties van Jemmy Lamar en de foto's van Xavier Lozet, gemaakt voor het tijdschrift ‘Kult, Carnet de Voyage Sénégal’ (Kult, Reisdagboek Senegal) vertellen over het opzetten van Côte FM, een gemeenschappelijk radiostation in Nianing (Petite Côte in Senegal). Maar deze werken laten meer zien dan alleen een reis, ze tonen een avontuur waar men niet ongehavend uitkomt, van een ervaring die zo indrukwekkend is, dat je het wel moet delen...

De naam Indonesië roept automatisch beelden op van exotisme, Zuid-Oost Azië en haar culturen en kruiden. Al vanaf de Oudheid werden kruiden vervoerd, tot in Europa, en door de eeuwen heen gebruikt in onze gerechten. De tentoonstelling ‘La route des épices. De l’Indonésie à nos assiettes’’ (De reis van de kruiden. Van Indonesië tot op ons bord) vertelt het verhaal van de reis, die de kruiden van Azië hebben afgelegd tot aan onze gebieden en van de toepassing ervan, die veranderde in de loop der eeuwen.