De vier zijden van deze vierhoekige sokkel zijn versierd met een godin in bas-reliëf geplaatst in een niche. Juno, de koningin van de hemel, godin van de vruchtbaarheid en het huwelijk, is herkenbaar aan de gekantelde plengofferpatera in haar rechterhand en de toorts die tegen haar linkerarm leunt. Fortuna, de godin die heerste over de onzekerheden van het leven, wordt afgebeeld samen met drie herkenbare attributen: de hoorn des overvloeds die zij in haar linkerhand houdt, het roer waarop haar rechterhand rust en een wiel aan haar voeten.
Het derde zijde van de sokkel toont een figuur gekleed in een korte mantel, zonder goddelijke attributen. Het gaat hoogstwaarschijnlijk om Mercurius, de boodschapper van de goden, god van de handel en het reizen, die vaak te zien is op dit type gebeeldhouwde monumenten. Zijn langs het lichaam uitgestrekte linkerhand hield vermoedelijk een esculaap vast; de rechterhand die over de borst gevouwen bevatte waarschijnlijk een beurs. De betekenis van de vierde gebeeldhouwde figuur, die erg aangetast is, is nog steeds een veronderstelling. Het zou kunnen gaan om de god Herculus, die altijd naakt werd uitgebeeld, met de pels van de leeuw van Nemea hangend over zijn linkerschouder en de rechterhand rustend op een knuppel. Een fries gegraveerd met een onleesbare dedicatieve inscriptie bekroont deze opvallende sokkel.
Deze ‘viergodenstenen’, met twee vrouwelijke godinnen in combinatie met twee mannelijke goden, vormden de sokkel van een officieel monument dat veel voorkwam in het oosten van Gallië en in het Rijnland, de zogenaamde ‘zuil met Jupiter te paard’ of ‘Jupitergigantenzuil’. De meest complexe monumenten bestonden uit een viergodensteen met daarop een ronde of veelzijdige sokkel versierd met goden in reliëf. Op deze tussengelegen sokkel bevond zich een zuil versierd met schubben met daarop een Korinthisch kapiteel, soms versierd met bustes die de Seizoenen uitbeelden. Een ronde-bosse sculptuur van een ruiter - Jupiter die soms gelijkenis vertoonde met de keizer - rustend op een gigant met slangenstaart, vormde de top van het monument. Deze beeldengroep symboliseerde de overheersing van licht over duisternis en orde over chaos.