Werk dat door de Federatie Wallonië-Brussel als een schat is geklasseerd (1 maart 2013)
Gustave Serrurier, alias Serrurier-Bovy, (1858 – 1910) wordt terecht erkend als een van de boegbeelden van de Art Nouveau in België, evenzeer als Van de Velde en Horta. Als architect, maar vooral meubelontwerper, was hij in de gelegenheid om naast een vrij grote productie een aantal opmerkelijke interieurs te realiseren bij het uitvoeren van de volledige inrichting van belangrijke gebouwen. Zo heeft hij de inrichting verzorgd van het Château de la Chapelle-en-Serval, in de buurt van Compiègne (1901), zijn eigen villa "L'Aube" in Cointe (1903), La Cheyrelle in Dienne in de Auvergne (1903-1909) en tot slot de Villa Ortiz-Basualdo, in Mar del Plata in Argentinië (1910-1912). Hoewel deze interieurs goed zijn gedocumenteerd, zijn ze bijna allemaal verdwenen. Deze bijzondere piano werd, net als de eveneens bewaard gebleven en in het Museum getoonde uitzonderlijke biljarttafel, ontworpen voor het Château de la Chapelle-en-Serval. Dit interieur, dat in de eerste wereldoorlog werd vernietigd is zeer goed gedocumenteerd in geïllustreerde artikels van die periode, die deze bijzondere objecten in hun eigen omgeving laten zien.
De Luikse schilder Emile Berchmans (1867 - 1947) werkte vaak samen met andere architecten zoals Paul Jaspar (1859 – 1945) voor interieurdecoratie. Hij heeft de panelen van de piano beschilderd evenals de muziekstandaard. Hij is ook de maker van de grote door Bénard gedrukte affiche voor de Brusselse winkel van de firma Serrurier-Bovy.
Het instrument zelf komt van de firma Pleyel in Paris.
Meer informatie over de Schatten van de Federatie Wallonië-Brussel
Het decreet van 11 juli 2002 maakt het mogelijk de goederen die van aanzienlijk belang zijn voor de Federatie Wallonië-Brussel als Schat aan te merken. In dit kader worden verschillende werken waarvan de artistieke kwaliteit, de zeldzaamheid of de band met de geschiedenis en de kunstgeschiedenis niet meer ter discussie staan, door deze classificatie nog versterkt. Deze erkenning maakt het mogelijk deze juweeltjes van ons artistiek en cultureel erfgoed voor het voetlicht te brengen, maar vooral ook om ze beter te beschermen, te helpen restaureren of te voorkomen dat ze naar het buitenland worden verkocht. Elk jaar worden verschillende belangrijke historische werken erkend als Schatkamer.
Een beschermd eigendom krijgt de status van "schat". Deze term vindt zijn oorsprong in het Europees recht, dat elke lidstaat de mogelijkheid biedt zijn "nationaal artistiek, historisch of archeologisch bezit" te beschermen. Deze schatten zijn dus uitgezonderd van het beginsel van het vrije verkeer van goederen binnen de Europese Unie en kunnen bij het verlaten van het betrokken nationale grondgebied aan beperkingen of verboden worden onderworpen.
Meer informatie op de website van de Federatie Wallonië-Brussel.
